Z kart historii

W 2010 roku Grodziec Śląski obchodził uroczyście Jubileusz 100-lecia budowy nowego, neogotyckiego kościoła parafialnego p.w. św. Bartłomieja Apostoła.

Grodziec należy do jednej z najstarszych miejscowości na Śląsku Cieszyńskim, a jego początki związane są nierozerwalnie z historią kościoła katolickiego. Pierwsza wzmianka o wsi z 1305 r. pochodzi z dokumentu biskupów wrocławskich, a powstanie kościoła i parafii wzmiankowane jest już w roku 1447. Z właścicielami wsi, rodziną Grodzieckich z Brodów herbu Radwan, związana jest budowa w latach 1569-79, w pobliżu ich obronnego dworu, murowanego kościoła z inicjatywy biskupa ołomunieckiego Jana Grodzieckiego (ok. 1525-1574). Z kolei św. Melchior Grodziecki (zm. 1619) został wyniesiony przez papieża Jana Pawła II na ołtarze jako męczennik za wiarę.

Pierwszy grodziecki kościół był drewniany. Zapewne w jego miejscu powstał kolejny już murowany, jednak z drewnianą wieżą. W ciągu 300 lat swego istnienia został wyposażony w liczne obrazy, rzeźby, ołtarze; w jego kryptach spoczęli miejscowi dziedzice, a na cmentarzu wokół niego wiele generacji Grodźczan. Już w końcu XIX wieku, pomimo licznych remontów, zły stan kościoła i szczupłość miejsca dla wiernych, stały się przyczyną podjęcia decyzji o budowie nowej, obszerniejszej świątyni. Myśl tę podjął jako pierwszy ks. Engelbert Chrobok (grodziecki proboszcz od 1903 do 1906 r.) jednakże nie zdołał zrealizować swych zamiarów. Tego trudnego przedsięwzięcia dokonał dopiero ks. Józef Łomozik (1876-1937), którego instalacja na parafii w Grodźcu nastąpiła 20.05.1906 r. ?Po przybyciu do Grodźca i objęciu urzędowania ? pisał ks. Łomozik ? zauważyłem, że kościół parafialny w Grodźcu dla liczby parafian nie tylko za mały, ale też i w bardzo złym stanie się znajduje i koniecznie gruntowej naprawy potrzebuje, któraby była kilka tysięcy koron potrzebowała. Rozważając nad tą ważną sprawą przyszedłem do przekonania, że będzie lepiej nowy kościół wybudować.?

Ks. Gerard Kurpas i Mariusz Makowski